شعری در مورد مرگ

مصلحت این بود تا آواره ی دوران شوم

در قمار زندگی محکوم بر زندان شوم

 

مصلحت این بود مرغان یک به یک آزاد و من

همچو مرغی بی نفس مهمان گورستان شوم